قانون الزام سازمان تأمین اجتماعی به اجرای بندهای الف و ب ماده ۳ قانون تأمین اجتماعی

جزئیات متن قانون

قانون الزام سازمان تأمین اجتماعی به اجرای بندهای الف و ب ماده ۳
قانون تأمین اجتماعی
‌ماده واحده – از تاریخ تصویب این قانون انجام تعهدات بندهای الف و ب ماده ۳ قانون
تأمین اجتماعی مصوب تیر ماه ۱۳۵۴ به عهده سازمان تأمین‌اجتماعی خواهد بود.
‌سازمان مذکور موظف است کلیه تعهدات درمانی مزبور را از بخشهای دولتی و در صورت
نیاز از بخش خصوصی با رعایت تعرفه‌های رسمی تأمین‌نماید.
‌تبصره ۱ – نحوه استفاده از واحدهای درمانی و بیمارستانی تحت مالکیت سازمان ( اعم
از واحدهای ملکی و استیجاری موجود) و واحدهایی که‌بدین منظور ایجاد خواهد شد و
چگونگی پرداخت هزینه‌های درمان و نگهداری حسابها و نحوه خرید خدمت طبق آیین‌نامه
اجرایی این قانون خواهد‌بود که توسط سازمان تأمین اجتماعی حداکثر ظرف مدت سه ماه
از تاریخ تصویب این قانون با رعایت مفاد بندهای ذیل تهیه و به تصویب وزرای‌بهداشت،
درمان و آموزش پزشکی، کار و امور اجتماعی و امور اقتصادی و دارایی خواهد رسید:
‌الف – کل هزینه واحدهای درمانی و بیمارستانی تحت مالکیت سازمان به عهده سازمان
تأمین اجتماعی بوده و سازمان مزبور مکلف است بودجه‌هر سال آن را از محل سهم درمان
(۹% از مأخذ محاسبه و حق بیمه مذکور در ماده قانون تأمین اجتماعی) پیش‌بینی و در
بودجه خود منظور نماید‌سازمان تأمین اجتماعی به منظور انجام هزینه‌ها امین خود را
تحت عنوان صاحب جمع اموال و مسئول امور مالی در واحدهای مذکور مستقر می‌نماید‌که
بر امور مالی مطابق ضوابط نظارت مستقیم خواهد داشت سرپرست سازمان مسئول امور مالی
را پیشنهاد و پس از تأیید وزارت بهداشت، درمان و‌آموزش پزشکی منصوب خواهد نمود.
ب – کلیه واحدهای آموزشی موجود سازمان و بیمارستانهایی که در آینده دارای توان
آموزشی می‌شوند بر اساس برنامه‌ریزی آموزشی وزارت‌بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به
خدمات آموزشی خود ادامه خواهند داد.
ج – کلیه بیمارستانهای تحت مالکیت سازمان مکلفند تا ۲۰% از ظرفیت تختهای خود را به
پذیرش بیماران غیر بیمه‌ای بی‌بضاعت و همچنین‌بیمارانی که از خانواده‌های محترم
شهداء، اسراء مفقودین و جانبازان هستند به طور رایگان اختصاص دهند و در شهرهایی که
منحصر به فرد هستند به‌تمام متقاضیان ارائه خدمت کنند.
‌د – کلیه واحدهای درمانی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلفند
نسبت به پذیرش بیماران بیمه شده تأمین اجتماعی اقدام و‌هزینه‌های انجام شده را بر
اساس تعرفه‌های مصوب از سازمان تأمین اجتماعی دریافت دارند.
ه – سازمان تأمین اجتماعی می‌تواند در صورت لزوم با عقد قرارداد از خدمات پزشکی
بخش خصوصی جهت درمان بیمه‌شدگان تأمین اجتماعی‌استفاده نموده و هزینه‌های مربوطه
را طبق تعرفه‌های مصوب مورد عمل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی راساً از محل
سهم درمان پرداخت‌نماید.
‌و – درآمدهای حاصله از ارائه خدمات درمانی به غیر بیمه شده در واحدهای تحت مالکیت
سازمان مستقیماً به حساب جداگانه‌ای جهت کمک به‌ساخت و تعمیر و نگهداری
بیمارستانهای تحت مالکیت اختصاص می‌یابد.
‌تبصره ۲ – از تاریخ تصویب این قانون به اعضای تشکیل دهنده شورای فنی موضوع ماده ۴
قانون تأمین خدمات درمانی دو نفر به شرح زیر اضافه‌می‌گردند:
۱ – مدیر عامل سازمان تأمین اجتماعی یا نماینده او.
۲ – رئیس سازمان برنامه و بودجه یا نماینده او.
‌تبصره ۳ – اجراء این قانون باید هماهنگ با سیاستهای کلی بهداشتی درمانی کشور در
قالب طرح گسترش شبکه‌های بهداشتی درمانی باشد.
‌تبصره ۴ – از تاریخ تصویب این قانون آن دسته از مواد قانون تأمین اجتماعی و سایر
قوانینی که با این قانون مغایر است لغو می‌گردد.
‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و
یکم آبان ماه یک هزار و سیصد و شصت و هشت مجلس‌شورای اسلامی تصویب و در تاریخ
۱۳۶۸.۸.۲۴ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
‌رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی

منبع : مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی